Iter Americana

Mense Augusto iter faciam per quatuor (quinqueve) civitatum Americanarum ut Hortum Nationalem nomine vulgari Glacier visitem XL annos natus.

Iter incipiam Sicagi in Illinoesia rubro colore notata. Tam prope aeroportum O'Hare habito ut in traminis stationem ambulem et XX post minutas adveniam in statione. Scilicet hoc scribens aëroplana descendentia audio etsi ea spectarem, rota eorum viderem.

Aëroplano vectus in civitate Vasintonia fusco colore notata adveniam. Eius urbs maxima est Seattlum, ubi convenire solent Latinistae ut loquarent sub nomine Boreoccidentales. Dubito quin eos videam, nam tempus mihi NON est multum in itinere. Raedae usum usurpabo paucos dies nam Seattli diu divertere volo.

Illac raedam trans Vasintoniam gubernabo in civitatem Idahum colore flavo motatum. Quid sit illa in civitate nescio, sed videbo adeo per id pergam.  Dein in Montana caeruleo colore notata scopum meum inveniam inter Montes Saxosos. Re vera hortus nationalis fere in Canada iacet.

Iter meum vix expectare possum.

cum tigirides erupere

a Rogerio Waters

modo ante lucem primam miserrimi diei
atro anno quadrigesimo et quarto
cum praefectus iussus
ut locum possideat
post rogavit ut manus suus retraheretur
et duces gratias egerunt
dum resisterunt agmina alia
arma hostium paulisper
et Antii caput pontis
pretio tenebatur
vitarum quorundam virorum
et Georgius Rex ad matrem misit
chirographum cum audivisset patrem obivisse
cuius, memini, forma fuit
voluminis ornati bracteolā aureā
quod die incerto inveni
in forulo imaginum photographicorum secretorum
et paulo guttis madidi fiunt oculi adeo memini
quomodo Maiestas Ipse signavit
sigillo proprio
omnino atrum, ubique pruina humi
cum tigrides erupere
et nemo superfuere
in manipulo C regalium sclopetariorum
plerique mortui, ceteri morientes
et isto modo duces magni
abstulere a me tatam

Amaurotum an Londinium

Diu Mori Vtopia legebam in schola ut modo discursivo analizetur. Procul dubio non sum primus qui hanc rem cernebat, sed hodiernus solus latine rem scribo.

Primum imago Londini anno 1572, fere sexaginta post annos Vtopiae editae.

Sinistra in parte legitur:

Haec est regia illa totius Angliae civitas LONDINIUM ad fluvium Themesim sita. Caesari, ut plures existimant Trinobantium nuncupata multarum gentium comertio nobilitata, exculta domib[us] ornata te[m]plis, excelsa arcibus, claris ingeniis, viris omnium artium doctrinarumque genere praestantibus, percelebris. Denique omnium rerum copia, atque opum excellentia mirabilis. Inuebit in eam totius orbis opes ipse Thamasis, onerariis navibus per sexaginta millia passuum, ad urbem praealto alveo navigabilis.

Quod est dicere, discriptio Londini. "Regia illa totius Angliae civitas Londinium"! Morus aliter de urbibus Vtopiensibus scripsit.

qui unam norit, omnes noverit

Dein ad Amauratum vertit, quia inter urbes Vtopienses, earum caput erat optimum exemplum. 

stium est igitur Amaurotum, in leni diectu montis, figura fere quadrata. nam latitudo eius paulo infra collis incoepta verticem, milibus passuum duobus ad flumen Anydrum pertinet, secundum ripam aliquanto longior.

Iterum spectetis Londini imaginem. Quid video? 

Amaurotum	Londinium
• "figura fere quadrata" • "situm eat Amaurotum" • "ad flumen Anydrum"	• figura etiam fere quadrata • "civitas Londinium…sita" • "ad fluvium Thamesim"

Mira, nonne? Sed mirum maximum est hoc:

secundum ripam aliquanto longior [quam milibus passuum duobus]

Londinium magis amplius ad ripam iacet quam a ripa? Nonne? Hac re maxime, sed etiam aliis, reor Amaurotum esse Londinium in persona satirica. Quid remini?

Pauca verba de syntaxe

Iam in schola sedeo desiderans abire, nam facile intelleguntur arbores, ut ita dicam, syntacitcales. Scilicet earum geometria valde est simplex, sed alii discipuli hac re vexantur. Nescio cur.

Praecpta sunt pauca:
1. Sunt nodi et rami.
2. Nodi fiunt ramis coniunctis.

Nodus superior est mater, inferior filia. Filiae, quomodo aliter firet possit?, eiusdam matris sunt sorores.

Ergo, A est mater nodorum B et C. Q, R et S sunt filiae nodi B. Tandem X, Y et Z sunt sorores. Lineae inter nodos, exempli gratia illa inter nodum A et nodum B, sunt rami. Nodi, qui nihil sub se habent, nominatur terminales. Satis facile, nonne?






Dominare est aliud. Nodus B dominat nodos Q, R et S, nullo autem pacto nodos C, X, Y, Z. Nodus B vice dominatur nodo A. Itaque videmus matres dominare et filias et earum filias ad infinitum. Ut notio dominationis fiat acutior, discrimen inter dominationem et dominationem exhaustivam facere volo.

Si diceremus nodum B nodos Q et R dominare, satis diceremus, sed ad dominationem exhaustivam nihil diceremus. Nodus B nodos Q, R, S omnino dominat: haec est dominatio exhaustiva. Mentionem huius phaenominis facio, quia dominatio exhastiva ad partes constituentes spectat. 

de commentariis

Sequentes haec verba ad legendum patent commentarii a me scripta, in quibus narrantur explicanturque Gesta Romanorum de filia piratae.

Satis certus vocabula egi, nam indice vocabulorum (anglice divulgata) a Christophoro Francese Universitatis Dickinsoniensis usus sum. Incertus commentarios scripsi, quoniam numquam scio quam mulum auxilii discipulis parare debebam. Timeo ne viam mediam ficiam. Quid putatis vos?

Gesta 5 de Filia Piratae by sipes23

Pensa in reti

Interdum nescio utrum stultus sim an non, quia pensa in reti omnibus volentibus communico (apud scribd.com). Scilicet si gradum doctoralem peterem, professores legentes operum meorum qualitatem facillime videant. Illisne ensem bis laminatum ostendo? Timeo ne causam meam meis operibus interfecturus sim aut ad minimum ei hoc modo nociturus sim.

Certissimus scio me non esse calidissimum omnium aut sapientissimum, nec sum superbus (si recte me aestimo) nec ipse qui tubam suam flavit—si mihi licet idomate anglico uti. Immo me saepius quam prodest decetque deduco. Vt vita.

Vtopia

Interdum opera quae non sunt antiqua docere volo. Nunc discipuli mei Vtopiam Thomae Mori legunt. Quoniam libros eis feci, etiam vobis librum communicare velim. 

Vtopiae versio bilinguis et latine et anglice edita

Aviculae necatae

Hodie per oppidum raedam gubernans tragoediam vidi. Mater avis (Actitis sp.) aviculas suas in vias ducebat ut transirent. Mater autem consilium malum ceperat nam viae erant frequentes raedis plaustrisque.

Mater dux ante aviculas ivit, et viam faciebat invisibilem. Itaque aviculae quo ire debebant errantes tempore nullarum raedarum nesciverunt. Deinde fiebat tragoedia. Quam primum raedae movebantur periculum in aviculas descensit. Prima raeda aviculam primam necans icit nesciens. Altera alteram. Tertia tertiam. Omnino nescientes et aves et raedarum gubernatores. Animadvertens avicularum suarum tragoediam mater avis volavit circulis huc et illuc pipians!

Talis amoris gnatorum nos animalia maiora decet quam aves.

Punctulum azureum

Carolus Sagan olim scripsit (anglice, latine redditum a me) de hac imagine:

Nobis autem aliter. Specta iterum illud punctulum. Illud est hic. Illa est domus. Illa est nos. In eo omnes quos amas et cognoscis, omnes de quibus umquam audivisti, omnis homo qui umquam erat, ibi vitam suam vixit. Aggregatus nostrae felicitatis dolorumque, millia confidientia religionum, ideologiarum et doctrinarum oeconomicarum, quisque venator frumentatorque, quisque heros ignavique, quisque conditor destructorque cultus, quisque rex agricolaque, omnes amatores iuvenes, quisque mater paterque, gnatus sperans, inventor exploratorque, quisque philosophus, quisque magistratus contaminatus, quisque praeclarus, quisque dux summus, quisque sanctus peccatorque in historia nostrae speciei ibi vixit – in corpusculo pulveris in radio solari suspensi. 

Terra est scaena quam parva in arena cosmica ingenti. Finge fluvia sanguinum fusa ab omnibus ducibus imperatoribusque ut cum gloria vitoriaque potuerint fieri momentarii domini fractionis punctuli. Finge crudelitates sine fine immissae ab incolis unius anguli huius punctuli in alteros incolas alterius anguli, qui inter se vix cernantur. Quam saepe frustrati, quam avidi alteros interfecturi, quam fervida eorum odia. Nostri status, nostra gravitas in nos ficta, nostrum delerimentum locorum in caelo alicuius privilegii habendorum, provocantur a hoc punctulo lucis pallidae. Nostra planeta est punctulum sola in ingentibus tenebris cosmicis saepientibus. Nostra in obscuritate – hac in profunditate – nulla significatio extat auxilii aliunde venturi ut nos a nobis servemur. Pentitur a nobis. Dicebatur astronomia esse experientia ad deprimendum, et liceat mihi addere, ad virtutem instillendam. Animo meo, forsitan non melius demonstretur dementia arrogantiae humanae quam haec imago terrulae longinqua. Mihi admonetur munus nostrum ut magis benigni et cum misericordia accipiamus nos humanos atque conservendum colendumque sit punctulum pallescens azureum quae sola domus a nobis cognoscatur.

Dubito quin pulchritudinem verborum serviverim, sed conatus sum.  

CCIƆƆ

Recte legistis decem millia lectorum hanc ephimeridem legisse. Fortasse non nonnulli horum erant quidam lector qui multies legens revenit.

Gratias vobis omnibus ago. Utinam fiant altera decem millia!